Het Goddelijk vrouwelijke

Ik ben liberaal-christelijk (protestant) opgevoed. Ik had daar geen moeite mee en kijk nog steeds terug op een fijne opvoeding waarbij de Bijbel en de kerk me niets hebben opgelegd. Het heeft me op een bepaalde manier zeker verrijkt. In de kerk waarin ik opgroeide (in de jaren tachtig) hadden vrouwen al een rol als dominee of ouderling. Na verloop van tijd kwam ik in een Baptistengemeente terecht, waar het geloof op een andere manier werd beleefd. Meer ‘de Bijbel is van kaft tot kaft waarheid’, waarmee er automatisch voor vrouwen, net als het eeuwenlang geweest is, geen rol was weggelegd als voorganger, ouderling of diaken. Voor mij iets onbegrijpelijks en totaal niet passend bij de maatschappij waarin ik leefde. Waar gestreden werd (en wordt!) voor gelijke behandeling van man en vrouw op alle gebieden.

Toen ik het christelijke los liet en me ging verdiepen in natuurspiritualiteit en religie, kwam ik tot de ontdekking dat er vóór het christendom een rijk verleden was, waarin plaats was voor meerdere goden én godinnen! En toen ik erachter kwam dat vóór de Romeinse en Griekse beschavingen er beschavingen zijn geweest waar godinnen niet alleen aan de zijde van belangrijke goden stonden, maar zelfs apart en alleen werden geëerd, stond mijn wereldbeeld op zijn kop! Een wereldbeeld dat eeuwenlang gekleurd is geweest door het patriarchaat (een door mannen gedomineerde maatschappij). Ook als je niet christelijk, joods of islamitisch bent opgegroeid, leef je toch in een maatschappij waarin alles bepaald geweest is door mannen. Waar het godsbeeld mannelijk is en het vrouwelijke ondergeschikt. Zelfs in Nederland werd het de afgelopen decennia (ondanks de feministische golven) heel normaal gevonden om vrouwen bijvoorbeeld minder te betalen voor hetzelfde werk als een mannelijke collega. En in grote delen van de wereld zijn meisjes, dochters en vrouwen nog steeds minderwaardige burgers. Wordt hun toegang tot het onderwijs ontzegd, hebben ze geen gelijkje kansen op werk en op inkomen, hebben ze geen of minder wettelijke rechten dan mannen, worden meisjes uitgehuwelijkt zonder recht van spreken, worden hun genitaliën verminkt omdat ‘men’ vindt dat vrouwen geen recht hebben op genot, hebben ze zich te voegen naar de wensen en nukken van hun vaders, broers en echtgenoten. Er is wat dat betreft nog een wereld te winnen!

Een vrouwelijk godsbeeld, een god die vrouwelijke kwaliteiten bezit, een goddelijk wezen dat kan worden aangesproken met Moeder God… het was voor mij een aardverschuiving in mijn denken! De Vader, de Zoon en de Heilige Geest waren ineens niet langer de enige drie-eenheid. Er waren ook de Moeder, de Dochter en de Crone (de Wijze Oude Vrouw). Ook een drie-eenheid dus.

De archeologische vondsten en de uitleg daarvan die dieper ging dan de patriarchale uitleg dat het ‘slechts vruchtbaarheidsbeeldjes’ waren die massaal gevonden werden, openden de volgende laag hierin.

In Eiland van de Maan ga ik uit van een maatschappij, zo’n tweeduizend jaar geleden, waar verschillende geloofsuitingen en religies naast elkaar bestaan, zoals dat in het begin van onze jaartelling gebruikelijk was. Op verschillende plaatsen in o.a. Italië zijn nog ruïnes van tempels waarvan we weten dat ze aan een godin gewijd waren. Met dit boek wil ik, behalve een mooi verhaal, het Goddelijk vrouwelijke terugbrengen in het bewustzijn. Nu is de tijd waarop vele, met name vrouwen, aandacht geven aan het vrouwelijk aspect in de schepping, in het ontstaan van de mensheid, in de gelijkheid van het vrouwelijke naast het mannelijke, dat in de gehele natuur zo zichtbaar is. Het is tijd om de heiligheid van het vrouwelijke onder de aandacht brengen, zoals ook het mannelijke heilig is, waardoor vrouwen meer durven vertrouwen in hun eigen kracht en daarin kunnen ontspannen. Wanneer vrouwen hun angsten en schaduwplekken durven verkennen en helen, ontstaan er krachtige vrouwen die zo nodig zijn in de wereld van vandaag. Wanneer mannen hun angsten, verlangens en dromen durven erkennen en de giftige erfenis van duizenden jaren patriarchaat durven loslaten, ontstaan er waarlijke koningen! Het is mijn wens en hoop, dat op deze manier, met vrouwen in hun eigen specifieke kracht, mede geënt op een vrouwelijk godsbeeld, een wereld kan ontstaan waarin we in harmonie kunnen samenleven en samenwerken.

Door het goddelijk vrouwelijke - opnieuw - in de spotlights te zetten, hoop ik dat Zij, en met Haar, alle meisjes en vrouwen, hun rechtmatige plek in de wereld en in de geschiedenis kunnen innemen!